Υπερφόρτωση Πληροφοριών

Τα τελευταία 30 χρόνια, ο πολλαπλασιασμός των πληροφοριών που μας κατακλύζουν γίνεται με εκθετικούς ρυθμούς. Το ιντερνέτ μας έχει δώσει την ευκαιρία να ψάξουμε, να βρούμε και να μάθουμε οτιδήποτε θελήσουμε πανεύκολα. Δεν ζούμε πλέον στην εποχή της πληροφορίας, ζούμε στην εποχή της υπερφόρτωσης πληροφοριών. Οι πληροφορίες κάθε κατηγορίας ή επαγγέλματος διπλασιάζονται σχεδόν κάθε 2-3 χρόνια.

Σύνδρομο Κόπωσης

Μια παγκόσμια έρευνα (Reuters, 1996) διαπίστωσε ότι τα 2/3 των μάνατζερ υποφέρουν από αυξημένη ένταση και το 1/3 από κακή υγεία εξαιτίας της υπερφόρτωσης πληροφοριών. Ο ψυχολόγος David Lewis, ο οποίος ανάλυσε τα ευρήματα αυτής της έρευνας, πρότεινε τον όρο «Σύνδρομο κόπωσης από υπερφόρτωση πληροφοριών» για να περιγράψει τα συμπτώματα που εμφανίζονται: παράλυση της αναλυτικής ικανότητας, αυξημένο άγχος, μεγαλύτερη αμφιβολία του εαυτού, τάση να ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους, ανικανότητα να πάρουμε αποφάσεις ή να προχωρούμε σε δράση.

Επαναπροσδιορισμός Μάθησης

Για να μπορέσουμε να πορευόμαστε σε αυτόν τον κόσμο αρμονικά, έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και θα αλλάζει με μεγάλες ταχύτητες, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε και να εφεύρουμε ξανά τη ΜΑΘΗΣΗ.

• Η μάθηση δεν είναι απλά το μάζεμα πληροφοριών ή η γνώση των απαντήσεων.
• Η μάθηση δεν είναι μόνο η απόκτηση μικρών-μικρών κομματιών γενικών γνώσεων.
• Η μάθηση δεν είναι η παπαγαλία αυτών που άλλοι γνωρίζουν.

Περιπέτεια Ζωής

Η μάθηση είναι μια περιπέτεια ζωής. Είναι ένα ταξίδι εξερεύνησης στο οποίο στοχεύουμε να δημιουργήσουμε τον δικό μας προσωπικό τρόπο κατανόησης και αντίληψης της ζωής που δεν τελειώνει ποτέ.

Έλεγχος

Οι πληροφορίες από μόνες τους χωρίς να έχουμε τον έλεγχο αυτών που μαθαίνουμε είναι μια ψευδαίσθηση μάθησης. Πρέπει να πάρουμε τον έλεγχο όσων μαθαίνουμε. Και για να το καταφέρουμε αυτό θα πρέπει οποιεσδήποτε πληροφορίες επιτρέπουμε να περάσουν μέσα μας να έχουν εν δυνάμει τη δυνατότητα να μας ωριμάζουν και να βαθαίνουν συνεχώς την συνολική μας κατανόηση και αντίληψη για τη Ζωή σαν παγκόσμιο φαινόμενο.

Η Μάθηση δεν Σταματάει Ποτέ

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προσδιορίσουμε τον προσωπικό μας ρόλο μέσα σε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο της Ζωής. Δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουμε να μαθαίνουμε και να εφαρμόζουμε αυτά που μαθαίνουμε προς όφελος μας, αλλά και προς όφελος της Ζωής της ίδιας.

Η Αλήθεια

• Οι αεροπορικές εταιρείες προγραμματίζουν να προσγειώνουν τα αεροπλάνα τους με 100% ασφάλεια κάθε φορά. Ακόμη και ένα ποσοστό αποτυχίας, έστω και ένα στο εκατομμύριο, θα θεωρούνταν (και σωστά) τραγωδία.
• Οι καλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες του κόσμου ξοδεύουν τεράστια ποσά για να μειώσουν το ποσοστό των κατασκευαστικών σφαλμάτων τους από 2% στο 1%.
• Από την άλλη μεριά, τα περισσότερα, τα τωρινά εκπαιδευτικά συστήματα είναι προγραμματισμένα για αποτυχία. Σε μερικές περιπτώσεις η αποτυχία φτάνει και το 50%.

Τα περισσότερα σχολικά συστήματα περιμένουν και προσχεδιάζουν ένα τέτοιο ποσοστό απόρριψης που σε οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση θα προκαλούσε χρεοκοπία. Σε οποιαδήποτε επιχείρηση ένα ποσοστό ελαττωματικών προϊόντων 20% (εκτός από την παραγωγή τσιπ για κομπιούτερ τα οποία είναι πάρα πολύ φτηνά) θα θεωρούνταν οικονομική καταστροφή. Τα σχολεία είναι οι μοναδικοί οργανισμοί που θεωρούν ένα τέτοιο ποσοστό επιτυχία.

Τα περισσότερα σχολεία διδάσκουν μαθητές για να ζήσουν σε έναν κόσμο ο οποίος δεν υπάρχει πλέον – το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα δημιουργήθηκε πριν από περισσότερο από έναν αιώνα για της ανάγκες της τότε εποχής. Οι μαθητές σήμερα είναι φυλακισμένοι σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που παράγει αποτυχίες και ανισότητες σε απελπιστικά μεγάλα ποσοστά.

Δημιουργικότητα

Το Σχολείο Σκοτώνει τη Δημιουργικότητα

Αλλαγή

Τα υπάρχοντα συστήματα παράγουν τα υπάρχοντα αποτελέσματα. Αν απαιτείται κάτι διαφορετικό, το σύστημα πρέπει να αλλάξει.

Το Ιδανικό

Η φύση της εργασίας αλλάζει. Γίνεται όλο και περισσότερο «εγκεφαλικής εντάσεως», απρόβλεπτη και με μεγάλη περιεκτικότητα σε αξία. Οι ανταγωνιστικές οικονομίες του μέλλοντος θα στηρίζονται στην επιτυχία που θα έχει το εκπαιδευτικό σύστημα στην παραγωγή ενός υψηλού μέσου επιπέδου εκπαίδευσης. Και αυτό δεν πρόκειται να επιτευχθεί ποτέ σε ένα σχολικό σύστημα που είναι προγραμματισμένο να απορρίπτει έστω και ένα άτομο. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θα πρέπει να τελειώσουν το πανεπιστήμιο με άριστα. Σημαίνει όμως ότι όλοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να διαπρέψουν σε κάτι και να πετυχαίνουν συστηματικά σε κάτι. Ο βασικός στόχος ενός νέου ιδανικού εκπαιδευτικού συστήματος θα πρέπει να είναι η παροχή βοήθειας με στόχο την ανακάλυψη των ταλέντων και των δημιουργικών τρόπων έκφρασης του καθενός και στην καλλιέργεια του πάθους ώστε όλοι να γίνουν πολύ καλοί σε κάτι, τόσο καλοί που οι υπόλοιποι να μην μπορούν να τους αγνοήσουν.

Ταλέντο-Πάθος

Οι μαθητές σήμερα δεν είναι πλέον οι άνθρωποι που το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα σχεδιάστηκε να διδάξει. Όλοι έχουν ένα ταλέντο και όλοι είναι καλοί ή μπορεί να γίνουν πολύ καλοί σε κάτι. Και οι περισσότεροι (αν τους δοθούν οι ευκαιρίες) έχουν ένα πάθος για κάτι. Όταν το ταλέντο μαζί με το πάθος αφεθούν να ξεδιπλωθούν, το δυναμικό και οι δυνατότητες είναι πραγματικά απεριόριστες.

Ανακάλυψη Ευφυΐας

Η μάθηση μπορεί να είναι μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής!

Και η ευφυΐα δεν είναι καθορισμένη. Όλοι είναι ευφυείς, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Η μεγάλη επανάσταση στη μάθηση είναι να βρει κανείς τη δικιά του ευφυΐα και να την συνδυάσει όσο είναι δυνατόν με την ευφυΐα άλλων, με στόχο να δώσουν όλοι τον καλύτερο εαυτό τους και να δημιουργήσουν οτιδήποτε που στην τελική να βοηθά την γενικότερη βελτίωση και ανάπτυξη της ζωής.

Σκοπός Εκπαίδευσης

Σχολείο στο Σύννεφο

Hackschooling

 Στο πιο πάνω βίντεο ενεργοποίησε από τις ρυθμίσεις "αγγλικούς υπότιτλους"

Gilbert Kaplan

Έχεις ποτέ ακούσει ενήλικες οι οποίοι κατάφεραν να εξασκήσουν και να μάθουν μιαν ικανότητα στην εντέλεια, ακόμα και σε επίπεδα που να συγκρίνονται με τα επίπεδα των καλυτέρων επαγγελματιών;

Ο Gilbert Kaplan είναι ένας από τους πιο εκπληκτικούς μαέστρους συμφωνικής ορχήστρας. Όταν διεύθυνε την 2η συμφωνία του Μάλερ στο Carnegie Hall τον Απρίλιο του 1983, οι κριτικοί της Νέας Υόρκης χαιρέτισαν την παράσταση σαν μια από τις καλύτερες για τη συγκεκριμένη συμφωνία.

Γιατί Ξεχωρίζει

Υπάρχουν όμως δύο διαφορές που κάνουν τον Kaplan να ξεχωρίζει από άλλους δεξιοτέχνες ορχηστρικής διεύθυνσης.

• Ο Kaplan δεν μπορεί να διευθύνει τίποτε άλλο παρά μόνον αυτή τη συμφωνία.
• Το 1980 δεν μπορούσε να διευθύνει τίποτα απολύτως. Δεν μπορούσε καν να διαβάσει ούτε και μια παρτιτούρα που περιείχε μια απλή σύνθεση πιάνου. Και εξακολουθεί να μην μπορεί να το κάνει!

Όταν ο Kaplan πλησίαζε τα σαράντα του και ενώ το επάγγελμα του ήταν εκδότης, είχε τόσο πολύ ερωτευτεί την 2η συμφωνία του Μάλερ, που αποφάσισε να αποσυρθεί από τη δουλειά του για ένα χρόνο για να τη μελετήσει. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, ξεκίνησε να μάθει διεύθυνση ορχήστρας από το μηδέν και απομνημόνευσε μέχρι και την τελευταία νότα της ορχηστρικής σημειογραφίας του έργου αυτού του Μάλερ, που είχε συνολική διάρκεια 85 λεπτά και θεωρείται ένα από τα πιο πολύπλοκα έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου.

Πάθος

Επαγγελματίες μουσικοί τον αποθάρρυναν, αλλά ο Kaplan αποφάσισε να τελειοποιήσει αυτή την ικανότητα. Και όχι μόνο το κατάφερε αλλά το κατάφερε τόσο καλά που αφιέρωσε τα επόμενα χρόνια σε περιοδείες στις οποίες διεύθυνε την συμφωνία αυτή με τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου.

Όταν πρωτοξεκίνησε, δεν σκόπευε βέβαια να κάνει κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν ονειρευόταν ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο από απλά να μάθει τη συμφωνία και να πληρώσει ίσως μια ομάδα επαγγελματιών για να τον αφήσουν να τους διευθύνει. Τελικά, αυτοί οι επαγγελματίες μουσικοί, μαζί με μερικούς κριτικούς από το Newsweek και το Village Voice οι οποίοι διείσδυσαν ακάλεστοι σε αυτό το ιδιωτικό κονσέρτο, ήταν ακριβώς αυτοί που τον ανακήρυξαν «δάσκαλο της τέχνης της διεύθυνσης ορχήστρας».

Όλοι Είναι Ευφυείς

Όλοι έχουν το δυναμικό να είναι ταλαντούχοι και επιτυχημένοι. Πριν από τριάντα χρόνια, οι περισσότεροι δάσκαλοι διδάσκονταν ότι η ευφυΐα ήταν σταθερή εφόρου ζωής και μπορούσε να μετρηθεί από την παιδική ηλικία με τυποποιημένα τεστ IQ. Ακόμα και σήμερα, σχεδόν ολόκληρο το αμερικάνικο εκπαιδευτικό σύστημα είναι βασισμένο σε τυποποιημένα τεστ, ή τυποποιημένη γνώση – λες και όλα τα παιδιά είναι τα ίδια.

Δεν Είναι Όλα Ίδια

Όχι, δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια!

Όλοι Είμαστε Εφυείς

Μερικοί από τους καλύτερους νευρο-επιστήμονες παγκοσμίως, έχουν αποδείξει εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες ότι είμαστε όλοι ευφυείς με διαφορετικούς τρόπους. Ο καθένας μας έχει διαφορετικό μαθησιακό στυλ, διαφορετικό τρόπο σκέψης και διαφορετικούς τρόπους μελέτης και έκφρασης δημιουργικότητας. Όλοι έχουν το δυναμικό να είναι ταλαντούχοι και επιτυχημένοι, αλλά με διαφορετικούς τρόπους.

Μάθηση Εφόρου Ζωής

Πως Μαθαίνουμε

Πριν μάθουμε οτιδήποτε, προτεραιότητα έχει να μάθουμε ΠΩΣ μαθαίνουμε! Και για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να γνωρίσουμε καταρχάς από κοντά το σημαντικότερο εργαλείο μάθησης που θα χρησιμοποιήσουμε: τον εγκέφαλο μας!

• Από τι είναι φτιαγμένος;
• πώς δουλεύει;
• πώς δουλεύει η μνήμη;
• πώς δουλεύει η συγκέντρωση;
• πως δουλεύει η δημιουργική διαδικασία σκέψης;

Θα πρέπει στην κυριολεξία να εξερευνήσουμε και να ανακαλύψουμε τον ίδιο μας τον εαυτό!

Υπερ-Υπολογιστής

Κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν «κοιμώμενο γίγαντα», «το πιο πολύπλοκο εργαλείο σε όλο το σύμπαν», «η πιο αχανής ανεξερεύνητη έκταση στον κόσμο», «ένα βιολογικό υπέρ κομπιούτερ», και πολλά άλλα. Ανεξάρτητα όμως από την υπερβολή που διακατέχει τους πιο πάνω χαρακτηρισμούς, τις έξυπνες αναλογίες και τα εμπνευσμένα μεταφορικά μηνύματα, ο ανθρώπινος εγκέφαλος πράγματι τα δικαιολογεί όλα. Είναι όντως απίστευτα πιο πολύπλοκος και εξελιγμένος από ότι είναι ο πιο δυναμικός υπέρ υπολογιστής. Όλα τα κομμάτια του συνδέονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν τον πιο ιδιαίτερο και μοναδικό φυσικό υπολογιστή που έχει ποτέ γνωρίσει ο κόσμος. Στην πραγματικότητα ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι κάτι περισσότερο από αυτό, είναι ένα ολόκληρο οικοσύστημα που έχει τη ικανότητα να ανανεώνεται από μόνο του.

Να γνωρίζεις λοιπόν ότι αυτή τη στιγμή είσαι ιδιοκτήτης του πιο ισχυρού υπολογιστή σε όλο τον κόσμο!

Νευρώνες

Ο ανθρώπινος υπολογιστής αποτελείται από περίπου ένα τρισεκατομμύριο κύτταρα (νευρώνες). Μόνο το ένα δέκατο από αυτά είναι ενεργά εγκεφαλικά κύτταρα – δηλαδή περίπου 100 δισεκατομμύρια. Και κάθε ένας από αυτούς τους 100 δισεκατομμύρια ενεργούς νευρώνες είναι στην ουσία του και ένα ξεχωριστό κομπιούτερ.

Συνδέσεις

Όμως, δεν είναι ο αριθμός των νευρικών κυττάρων που είναι σημαντικός. Είναι ο αριθμός των συνδέσεων που τα νευρικά αυτά κύτταρα δημιουργούν μεταξύ τους. Κάθε νευρώνας μπορεί να φυτρώσει μέχρι και 20 χιλιάδες κλαδιά, τους δενδρίτες (που λίγο πολύ μοιάζουν με τα κλαδιά ενός πραγματικού δένδρου) κι έτσι ο κάθε νευρώνας μπορεί να συνδεθεί με 20 χιλιάδες άλλους νευρώνες. Και κάθε ένας από αυτούς αποθηκεύει πληροφορίες και λαμβάνει δεδομένα που προέρχονται από τους νευρώνες με τους οποίους είναι συνδεδεμένος.

Χωρητικότητα Εγκεφάλου

Μην ασχοληθείς και πολύ με τα μαθηματικά. Ο τελικός αριθμός των συνδέσεων που μπορούν να γίνουν μεταξύ των νευρικών κυττάρων είναι ένα νούμερο δύσκολο να το συλλάβει κανείς σε πρώτη φάση. Στην πραγματικότητα μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερες συνδέσεις σε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο από όλα τα άτομα που υπάρχουν σε ολόκληρο το σύμπαν.

Αυτό το τεράστιο νούμερο βασικά μας λέει ότι η χωρητικότητα και οι ικανότητες του ανθρωπίνου εγκεφάλου είναι εκπληκτικές όταν αξιοποιούνται στα όρια τους, κάτι που αποκαλύπτει ένα αναξιοποίητο δυναμικό που πραγματικά κόβει την ανάσα και που κανένας από μας δεν έχει ποτέ συνειδητοποιήσει. Καθώς η ανθρωπότητα ανιχνεύει τα όρια του σύμπαντος, η περισσότερο ανεξερεύνητη περιοχή βρίσκεται πάνω εδώ στη γη – και συγκεκριμένα στο διάστημα ανάμεσα στα αυτιά μας!

Μνήμη

Τι είναι η μνήμη;

Όταν εισέρχονται στον εγκέφαλο αισθητικά μηνύματα, αυτόματα μετατρέπονται σε ηλεκτρικούς παλμούς – οι οποίοι θα οδηγηθούν στο οπτικό κέντρο του εγκεφάλου για να ερμηνευτούν σαν εικόνες, στο ακουστικό κέντρο του εγκεφάλου για να ερμηνευτούν σαν ήχοι, στο γευστικό κέντρο του εγκεφάλου για να ερμηνευτούν σαν γεύσεις, στο απτικό κέντρο του εγκεφάλου για να ερμηνευτούν ως αισθήματα αφής και στο οσφρητικό κέντρο του εγκεφάλου για να ερμηνευτούν ως οσμές.

Κάθε μήνυμα ξεκινά σαν ηλεκτρικό, γρήγορα όμως φτάνει στο πρώτο μιας σειράς σημείων μεταγωγής ή μικροσκοπικών κενών που υπάρχουν μεταξύ δύο νευρικών κυττάρων – τα κενά είναι τόσο μικρά που είναι σχεδόν αόρατα, ακόμα και για τους σημερινούς πανάκριβους ανιχνευτές εγκεφάλου. Έτσι σχηματίζεται μια «σύναψη» μεταξύ δύο νευρικών κυττάρων. Η δημιουργία μιας καινούργιας σύνδεσης (σύναψης) μεταξύ δύο νευρικών κυττάρων είναι στην πραγματικότητα αυτό που λέμε μνήμη.

Συνάψεις

Έτσι μνήμη είναι η δημιουργία συνάψεων μεταξύ των νευρώνων, καθώς επίσης και μεταξύ νευρώνων και μυών.

Πώς φαίνεται ο εγκέφαλος όταν κάνουμε σκέψεις

Real Time

Μάθηση

Και η μάθηση είναι τελικά η δημιουργία συνδέσεων!

Μνήμη=Συνάψεις